کد مطلب:29683 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:101
به راستی كه خداوند، شما را بیهوده نیافریده و یَله، رهایتان نساخته است و بین هر كدام از شما و بهشت و دوزخ، چیزی جز مرگی كه به وی خواهید رسید، نیست و روزگاری كه لحظه ها آن را كوتاه و ساعت ها آن را نابود می كنند، به كوتاهْ زمانی سزاوار است، و برای غریبی كه روز و شبِ پی در پی، او را فرا می خوانند، بایسته است كه به سرعت برگردد، و مسافری كه پیروز و یا شكست خورده برمی گردد، نیازمند بهترین آمادگی است. پس در دنیا به آنچه با آن خویش را در فردا در امان می دارید، توشه برگیرید، و هر بنده ای [ باید] از خدا پروا كند، خویش را پند دهد، و توبه اش را پیش اندازد و بر شهوتش غلبه كند؛ چرا كه مرگش از او پوشیده است و آرزویش به او نیرنگ می زند و شیطان، بر او گماشته شده تا گناه را برایش آرایش دهد تا آن را مرتكب شود و به توبه امیدوارش می كند تا امروز و فردا كند و مرگْ او را دریابد، در حالی كه از آن، بسیار غافل است. اندوه و حسرت بر خردمندی كه عمرش بر [ ضدّ] او گواه باشد و روزگارش او را به بدبختی بكشانَد! از خدای عزّوجل می خواهیم كه ما و شما را از كسانی قرار دهد كه نعمتی آنها را فاسد نمی كند، و هیچ هدفی آنها را از اطاعت پروردگارشان باز نمی دارد و پس از مرگ پشیمانی و اندوهی به آنها نمی رسد.[1].
5620. امام علی علیه السلام: بندگان خدا! از خدا پروا كنید و با كارهایتان بر مرگتان پیشی گیرید، و با آنچه از دست شما خارج می شود، چیزی را بخرید كه برایتان می مانَد، و بار سفر ببندید كه برای كوچاندنتان شتاب دارند، و برای مرگْ آماده شوید كه بر سرتان سایه افكنده است، و مردمی باشید كه بر آنان بانگ زده شده و بیدار شده اند و فهمیده اند كه دنیا برای آنان، جای ماندن نیست و آن را عوض كرده اند.